آلومینیوم و بهینه سازی مصرف انرژی

علاوه بر استحکام، دوام، زیبایی و مقاومت به خوردگی، مهمتریت مزیت آلومینیوم، بازیافت آن می باشد. حفظ محیط زیست حفظ منابع انرژی و کاهش میزان اتلاف انرژی مهم ترین چالشهای عصر حاضر می باشند، انسان به دست خود با تولید انواع مواد مصنوعی و غیر قابل برگشت به چرخه طبیعت محیط اطراف خویش را آلوده ساخته است.

گسترش لایه تخریب شده اوزون، تولید گازهای سمی و خطرناک از کارخانه های بزرگ و مختلف صنعتی، همه و همه تصویری از آینده ای خطرناک و آلوده را در مقابل دیدگان آگاهان مسئله قرار داده است.
کاهش تدریجی منابع طبیعی و خدادادی، کاهش انرژی های ارزان و در دسترس طبیعی نیز ترس و واهمه جدیدی است که از مشکلات عصر حاضر و نسل آینده به شمار می رود و در این میان یافتن مواد نو و ویژه ای که بتوان تا حد اکثر ممکن از آنها استفاده کرد و سپس به راحتی قابل بازیافت باشند، ضمناً تولید آلودگی و قراضه نکنند و نیز یافتن روش هایی که بتوان در حفظ انرژی و به حداقل رساندن مصرف آن موثر باشند از اهمیت فوق العاده ای برخوردار گشته اند و توجه کارشناسان و متخصصین زیادی را به خود معطوف کرده اند. در این میان آلومینیوم به عنوان فلز شگفت انگیز قرن حاضر بار دیگر خودنمایی می کند.
قطعات و اجزای آلومینیومی جدا از این که مصرف شده در صنایع ساختمان و یا در سایر صنایع باشند علاوه بر طول عمر کاری طولانی و مفید، قابل بازیافت و استفاده مجدد می باشند.
ضایعات آلومینیومی پس از مصرف و خارج شدن از سیکل کاری، مجدداً ذوب و استفاده می شوند، بدون آنکه کوچکترین تغییری در خواص و یا در ویژگیهای آن ایجاد شود. آلومینیوم از سایر مواد سریعتر قابل بازیافت است. بازیافت سریع و آسان این فلز باعث می شود تا:
1-قراضه آلومینیوم با قیمت بالایی خرید و فروش شود که خود یک مزیت عمده برای این فلز محسوب می شود.
2-توجیه اقتصادی برای جمع آوری قراضه های فلزی به وجود آید و در نتیجه سیستم هایی بازیافت روز بهزو پیشرفته تر شوند و تکنولوژی خود را بالا ببرند. این فلز بالاترین بازده را برای بازیافت داراست.
نرخ بازیافت محصولات آلومینیومی مورد مصرف در صنایع ساختمان بیش از 80 در صد است. این نرخ بازیافت برای محصولات آلومینیومی مصرفی در صنایع حمل و نقل 95 در صد و در صنایع بسته بندی حدود 35 در صد است. نرخ بالای بازیافت قراضه آلومینیومی بازیافت آن را بسیار مقرون به صرفه نشان می دهد. از مجموع9/1 میلیون تن آلومینیوم مصرفی در اروپا در سال 1997،30 در صد آن از بخش بازیافتی ضایعات تامین شده بود که نشان از اهمیت این فلز در این صنعت است.
در بحث استفاده بهینه از انرژی نیز آلومینیوم نقش به سزایی را ایفا می کند. ذوب، بازیافت و استفاده مجدد از آلومینیوم تنها 5 در صد از انرژی را نیاز دارد که برای تولید آلومینیوم از بوکسیت مورد نیاز است. یعنی حدود 95 در صد در مصرف انرژی و جریان الکتریکی صرفه جویی می شود.
ضمن آنکه بحث تولید آلودگی های ناشی از تولید آلومینیوم اولیه نیز در اینجا وجود ندارد و هیچ نوع آلودگی و خطر برای محیط زیست ایجاد نمی گردد. محصول آلومینیومی در مقایسه با محصولات PVC که قابلیت بازیافت ندارند و یا بازیافت آن در حد کم ممکن است و نیاز به تکنولوژی بالایی دارد و یا در مقایسه با آهن با نقطه ذوب بالا که بازیافت آن را مشکل و با انرژی زیاد همراه کرده است، جایگاه خاصی را برای این فلز برای کارشناسان محیط زیست مطرح می کند. ضمن آنکه کاربرد آلومینیوم به صورت در و پنجره های ترمال بریک، پوششهای ساختمانی ، سایبانها و کناره های در و پنجره باعث جلوگیری از اتلاف چشمگیری از انرژی در ساختمان می شود که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.
به دلیل اهمیت ویژه مسئله انرژی و حفظ محیط زیست صنایع ساختمانی از تولید کنندگان عظیم گرفته تا فروشندگان مواد جزء باید مسئله محیط زیست را مدنظر داشته باشند. لذا صنایع تولیدکننده آلومینیوم و صنایع ساختمانی همکاری وسیع خویش را در زمینه تولید ساختمانهایی که مواد به کار رفته در آن دارای بالاترین مقدار بازیافت باشد آغاز کرده اند. این نوع ساختمان بر سه اساس ساخته می شود:
-1-کاهش استفاده از مواد اولیه
2-جلوگیری از اتلاف انرژی و افزایش بازدهی
3-اصلاح و بهبود کیفیت و اقتصاد در پروسه ساختمان سازی آلومینیوم تمام شرایط لازم برای به کارگیری در چنین ساختمانی را داراست. جهت برآورده ساختن این امر، کاهش مقدار مواد خام در پروسه ساختمان سازی، استفاده و جایگزینی آلومینیوم مطلوب می باشد.
زیرا که آلومینیوم سبک بوده جایگزین اجزاء سنگین ساختمان شده و در نتیجه بار وارد بر ساختمان کم شده نیاز به مصالح اولیه نیز کمتر می شود. موادآلومینیومی را پس از تخریب ساختمان می توان بازیافت کرد و مجدداً از آن استفاده نمود.